Buitenhof op de brakke zondagmorgen, het is niet altijd een plezier. Deze keer echter wel. Een van mijn helden van de nieuwe economie, Jan Rotmans was sterk in het debat over het toekomstperspectief van een typische jaren ’80 mastodont; Shell. De hoop op een duurzame wereld versus de economische werkelijkheid. Aangewakkerd door de weinig politiek gevoelige topman van Shell, die in Nieuwsuur verklaarde ‘alles op te pompen wat ik kan‘.

Kijk de aflevering hieronder terug;
http://embed.vpro.nl/popout/?id=POMS_VPRO_3205417&profile=default&paused=1&volume=0.9&muted=0&streaming=0&currenttime=34.93332222222222

Shell verkondigt een standpunt dat volledig recht doet aan de theoretische economie zoals ik die op de universiteit heb geleerd, zonder zich ook maar in te spannen om zich aan te passen aan de veranderende samenleving. Topman Van Beurden kaatst de bal zonder gêne richting de politiek en consument, want ‘de consument stoot CO2 uit.’ Ik ben benieuwd wie er aan het langste eind gaat trekken. Blijft de duurzame samenleving bij hoop? Of zijn we echt aan het veranderen met z’n allen?