“Ik heb leuks nieuws! Ik heb een nieuwe baan.”
Zo vertelde ik aan vrienden, familie en collega’s dat ik per 1 november zou starten als Brammer bij de gemeente Eindhoven. “Oh wat leuk voor je! Wat ga je dan precies doen?”
Mijn antwoord: “Ik heb geen idee!”
Veel vragende ogen heb ik de afgelopen periode gezien. Sinds mijn eerste werkdag vind ik bij de andere Brammers de contrasterende blikken van herkenning. Ik heb nooit geweten wat ik wilde worden ‘als ik later groot was’. Na zo’n dertig rondjes om de zon weet ik dat nog steeds niet. Persoonlijk vind ik dat wel een bevrijdende gedachte, want het betekent dat ik alles nog kan worden. Gelukkig denkt BRAM er net zo over! BRAM gelooft niet in vaste functieomschrijvingen, maar mensen inzetten op basis van hun competenties, vaardigheden en interesses. Opdrachtgericht werken aan maatschappelijke vraagstukken.
Op dit moment ben ik een paar weken onderweg in mijn BRAM-avontuur en aan het ontdekken wat voor opdracht goed past bij mijn interesses en skills. Dit keer zijn het míjn ogen die vragend kijken. Als antropoloog ben ik druk bezig met ‘participerende observatie’ om de moederorganisaties te leren kennen. De radartjes achter mijn zintuiglijke waarnemingen draaien overuren. Ik luister, vraag, leer, interacteer en begin verbanden te leggen. Ook volg ik een spoedcursus ‘Ambtenarij als tweede taal’ en klets ik veel tijdens online koffiemomentjes. Door de coronamaatregelen heb ik het grootste deel van mijn collega’s nog niet live kunnen ontmoeten, maar ik word warm welkom geheten en bijgepraat bij de virtuele koffieautomaat. Ik ken de kamerplanten en kantoorhonden in de woonkamers van de Brammers beter dan de weg naar de stadhuistoren. Zorgt zo’n inkijkje in het persoonlijk leven voor een sterkere collegiale band dan ontmoetingen op de werkvloer van de kantoorjungle? Wie weet kom ik erachter tijdens mijn veldwerk en schrijf ik er nog eens wat over…
Gelukkig vindt niet al mijn veldwerk plaats vanachter mijn laptop en in online meeting rooms. Ik kon ook al even op expeditie. Onder vakkundige begeleiding van collega-Brammer en tour guide Lorenzo fietste ik langs allerlei projecten die Eindhoven helpen in de ambitie om een economische wereldspeler, gezonde, toekomstbestendige, sociale, inclusieve, gastvrije en bovendien authentieke stad te zijn en blijven. Ik heb er zin in om bij te dragen aan deze mooie ambities.
Voor nu ga ik als ontdekkingsreiziger en kapitein van mijn eigen fietsschip het weidse landschap van de (semi-)overheid verder doorkruisen. Op zoek naar de stip aan de horizon die mijn eerste toffe opdracht vertegenwoordigt. Heb je nog een leuke uitdaging waar BRAM je bij kan helpen? Deze koffiedrinkende, kletsende (thuis)kantoorantropoloog ontmoet je graag!
Leuke blog Sophie! Heel veel succes bij BRAM! In januari drink ik ook graag digitaal een kop koffie met je 😉
Dankjewel Anke! Geniet nog van je verlof en tot in januari! 🙂
Heel erg veel plezier en succes bij Bram, Sophie!
Leuk stukje proza Sophie! De gemeente E’hoven mag zich gelukkig prijzen met zo’n enthousiaste ambtenaar die bijna 30 rondjes om de zon heeft gedraaid.
Nou begrijp ik de feestverlichting boven Eindhoven: blauwe lucht, rode ballonnen en die lichtflits tijdens de lancering van je inspirerende en lezenswaardige blog.
Ahoy kapitein, goede vaart!